Op 1 juni had ik voor het eerst contact met Theo Veldhuis van Triple Boeken uit Aalten. Ik legde uit dat ik graag een boek wilde maken over mijn leven als hardloper en kankerpatiënt. Ik vroeg of hij me daarbij kon helpen. We spraken af om elkaar beter te leren kennen en besloten dat hij mij intensief zou gaan interviewen en mijn verhaal zou gaan opschrijven (ghostwriten heet dat – ik ben zelf de auteur of verteller, maar Theo schrijft het op).

Intussen hebben we zeven lange interviewsessies gehad. De meeste interviews hebben we samen gedaan, maar ook drie sessies waar Paula, mijn ouders en een goede vriend en mijn fotograaf bij waren. Theo gaat mijn boek niet alleen ghostwriten maar ook uitgeven. Op dit moment worden de interviews uitgewerkt. Intussen ben ik bezig met het verzamelen van mooie foto’s die ook (full colour) in het boek zullen komen. Mijn vriend Rob Jansen van Away Visuals heeft de coverfoto gemaakt. We zijn nu zo ver dat mijn verhaal is verteld. Het boek zal dus sowieso verschijnen, ook als ik het zelf niet meer mee zou maken. Maar we gaan er natuurlijk voor dat ik aan het einde van dit jaar een groot feest ga geven om mijn boek de wereld in te ‘schieten’.



In mijn boek vertel ik niet alleen mijn verhaal, maar wil ik ook graag lezers inspireren om positief in het leven te staan, ook als het leven moeilijk is. Waar ik me nu vooral voor inzet is te proberen jonge mensen (18-40 jaar) met kanker bij elkaar te brengen en ze een plek bieden waar ze hun verhaal en levensvragen kwijt kunnen. Zo heb ik samen met anderen een inloophuis in Aalten opgezet waar jongeren maandelijks bij elkaar kunnen komen. Ik heb gemerkt dat deze groep mensen vaak een beetje tussen wal en schip valt wat betreft de zorg in het ziekenhuis. Wij hebben andere levensvragen dan kinderen of ouderen en dat geldt ook voor onze geliefden, naasten en/of kinderen.

Daarom doe ik ondanks mijn ongeneeslijke kanker mijn best zoveel mogelijk te betekenen voor anderen en probeer ik veel leuke dingen te doen in de tijd die ik nog heb. Dat zou eigenlijk iedereen moeten doen – ziek of niet. Mijn boek wordt daarom niet alleen een verhaal over mij, maar ook een inspirerende oproep om – ook als (kanker)patiënt – het stuur van je leven zelf in handen te nemen.